Wat zou ik honden graag echt begrijpen. Planken vol met boeken zijn over hondengedrag geschreven en hoe daar het beste mee om te gaan. Maar echt weten hoe het zit, is in mijn ogen onmogelijk. Domweg omdat alles wat we erover weten interpretatie is. Soms gebaseerd op onderzoek. Maar om het echt te weten is meer nodig. Een ander soort communicatie. Maar het blijft interessant om te observeren, de verschillende theorieën te lezen en je idee telkens bij te stellen.
Herkenning
Ooit kwam ik met mijn vorige hond Syra haar zusje tegen. Ze waren toen een jaar of vier en hadden elkaar nooit meer gezien nadat ze als pup bij hun moeder waren weggehaald (bizar idee eigenlijk dat we zo’n diertje op piepjonge leeftijd al bij de moeder weghalen. Wie heeft bedacht dat dat een goed plan was?). De ontmoeting was alles behalve hartelijk. Syra snauwde en gromde wat af. Geen totaal uitzonderlijk gedrag voor haar. Ze was nogal specifiek in welke honden ze wel en niet in haar omgeving duldde. Maar ik had sterk het gevoel dat het ánders was. Juist deze dame moest haar plek even kennen, leek het wel. Maar meer dan interpretatie is het niet.
Zusjes
Nu na het overlijden van mijn moeder Fanny en Luca aanzienlijk meer tijd met elkaar doorbrengen, doemt de vraag weer regelmatig bij me op. Ze komen namelijk uit hetzelfde nest. Volgens deze site herkennen moeders hun kroost wel, maar zouden broers en zussen elkaar enkel herkennen als ze elkaar in de 22 maanden voorafgaand aan de ontmoeting hebben gezien. Dat zou dus betekenen dat Syra haar zusje niet kon herkennen, maar dat Luca en Fanny wel degelijk weten dat ze zussen zijn. Helaas wordt op de site niet uitgelegd hoe het onderzoek is gedaan en waar de conclusies op gebaseerd zijn. Tijd dus om er meer over te lezen. Als iemand leestips heeft hoor ik het graag. Ondertussen blijf ik me verbazen over hun onderlinge relatie en probeer ik hun gedrag niet te beoordelen naar mijn menselijke maatstaven. Maar moeilijk is dat wel.
Geef een reactie